"Alle goede dingen beginnen met een simpel idee"
Het ontstaan van de zorgbrouwerij
Het verhaal begint, zoals ieder goed verhaal volgens Stefan Maats, met een wild idee. Een paar jaar geleden blesseerde de servicemonteur zijn schouder bij een ongelukje thuis. Dat ongelukje bleek een stevige blessure en het was maar de vraag of hij weer aan het werk zou kunnen. Stefan deed een assessment om zich te oriënteren op alternatieven en kreeg als advies mee om eens na te denken over de zorg. Uiteindelijk kon hij zijn oude werk weer oppakken, maar het idee bleef hangen.
Als medeorganisator van een jaarlijks bierfestival ontmoette hij Jos Verlaak, gepensioneerd chemicus en hobbymatig brouwer. De twee bleken los van elkaar dezelfde wens te koesteren om liefhebberij en maatschappelijke betrokkenheid te combineren.
Ze bezochten andere zorgbrouwerijen in Amsterdam en Dronten om hun licht op te steken, stapten naar Gemeente Dalfsen en zorggroep Philadelphia, ontmoetten daar niets dan enthousiasme en binnen de kortste keren was daar een Stichting Ambachtelijke Vechtdal Brouwerij.
Brouwen en bottelen
Stefan: “We hebben een hele leuke groep mensen die bestaat uit tien of twaalf mensen vanuit Philadelphia die anderhalve dag per week enthousiast mee helpen bij het brouwen, bottelen en etiketteren en alles wat er verder bij komt kijken. Daarnaast lopen er regelmatig taalstagiaires mee. Hiervoor biedt de brouwerij mensen de gelegenheid om in een werkritme te komen en om door te groeien. Daarom is er ook vrijwel altijd plek voor nieuwe mensen. De diversiteit maakt het leuk”, vindt Stefan. “Die laatste groep komt via Gemeente Dalfsen, vanuit allerlei trajecten. En het maakt mij niet uit hoe ze komen, als ze hier maar een leuke beschutte werkplek kunnen vinden. Liefst als opstap naar een betaalde baan.”
Zorgervaring
Voor de mensen die vanuit Philadelphia dagbesteding vinden komt altijd een zorgbegeleider mee. De aansturing van de mensen komt voor een groot deel op Stefan neer, die zich hier zonder enige zorgervaring in stortte. “Het gaat me vrij natuurlijk af, ik heb er kennelijk aanleg voor. Met veel mensen hier heb ik in de loop der jaren langzamerhand een band opgebouwd. We vieren verjaardagen samen; op vrijdagen is het hier één grote familie. Het mooiste vind ik dat je met een groep enthousiaste mensen echt een fysiek, commercieel product maakt. Ze zien het overal in de winkel staan en zijn er trots op. En ik vind het prachtig om met ze samen te werken. We hebben hier taalstagiaires gehad die mij op een hele nieuwe manier naar alledaagse dingen leerden kijken. Hun blik op het leven houdt mijzelf met beide benen op de grond.”
